蹤電子表格中的單元格(Spreadsheet Tracking, ACM/ICPC World Finals 1997, UVa512)
阿新 • • 發佈:2019-02-18
rac += ron 9.png 前插 for 插入行 family define
有一個r行c列(1≤r,c≤50)的電子表格,行從上到下編號為1~r,列從左到右編號為1 ~c。如圖4-2(a)所示,如果先刪除第1、5行,然後刪除第3, 6, 7, 9列,結果如圖4-2(b) 所示。
接下來在第2、3、5行前各插入一個空行,然後在第3列前插入一個空列,會得到如圖4- 3所示結果。
你的任務是模擬這樣的n個操作。具體來說一共有5種操作:
EX r1 c1 r2 c2交換單元格(r1,c1),(r2,c2)。
<command>A x1 x2 … xA 插入或刪除A行或列(DC-刪除列,DR-刪除行,IC-插入 列,IR-插入行,1≤A≤10)。
在插入/刪除指令後,各個x值不同,且順序任意。接下來是q個查詢,每個查詢格式 為“r c”,表示查詢原始表格的單元格(r,c)。對於每個查詢,輸出操作執行完後該單元格的新 位置。輸入保證在任意時刻行列數均不超過50。
【分析】
最直接的思路就是首先模擬操作,算出最後的電子表格,然後在每次查詢時直接在電子 表格中找到所求的單元格。
(直接上代碼,不是很難理解)
#include<stdio.h> #include<string.h> #define maxd 100 #define BIG 10000 int r, c, n, d[maxd][maxd], d2[maxd][maxd], ans[maxd][maxd], cols[maxd];void copy(char type, int p, int q) { if(type == ‘R‘) { for(int i = 1; i <= c; i++) d[p][i] = d2[q][i]; } else { for(int i = 1; i <= r; i++) d[i][p] = d2[i][q]; } } void del(char type) { memcpy(d2, d, sizeof(d)); int cnt = type == ‘R‘ ? r : c, cnt2 = 0; for(int i = 1; i <= cnt; i++) { if(!cols[i]) copy(type, ++cnt2, i); } if(type == ‘R‘) r = cnt2; else c = cnt2; } void ins(char type) { memcpy(d2, d, sizeof(d)); int cnt = type == ‘R‘ ? r : c, cnt2 = 0; for(int i = 1; i <= cnt; i++) { if(cols[i]) copy(type, ++cnt2, 0); copy(type, ++cnt2, i); } if(type == ‘R‘) r = cnt2; else c = cnt2; } int main() { int r1, c1, r2, c2, q, kase = 0; char cmd[10]; memset(d, 0, sizeof(d)); while(scanf("%d%d%d", &r, &c, &n) == 3 && r) { int r0 = r, c0 = c; for(int i = 1; i <= r; i++) for(int j = 1; j <= c; j++) d[i][j] = i*BIG + j; while(n--) { scanf("%s", cmd); if(cmd[0] == ‘E‘) { scanf("%d%d%d%d", &r1, &c1, &r2, &c2); int t = d[r1][c1]; d[r1][c1] = d[r2][c2]; d[r2][c2] = t; } else { int a, x; scanf("%d", &a); memset(cols, 0, sizeof(cols)); for(int i = 0; i < a; i++) { scanf("%d", &x); cols[x] = 1; } if(cmd[0] == ‘D‘) del(cmd[1]); else ins(cmd[1]); } } memset(ans, 0, sizeof(ans)); for(int i = 1; i <= r; i++) for(int j = 1; j <= c; j++) { ans[d[i][j]/BIG][d[i][j]%BIG] = i*BIG+j; } if(kase > 0) printf("\n"); printf("Spreadsheet #%d\n", ++kase); scanf("%d", &q); while(q--) { scanf("%d%d", &r1, &c1); printf("Cell data in (%d,%d) ", r1, c1); if(ans[r1][c1] == 0) printf("GONE\n"); else printf("moved to (%d,%d)\n", ans[r1][c1]/BIG, ans[r1][c1]%BIG); } } return 0; }
另一個思路是將所有操作保存,然後對於每個查詢重新執行每個操作,但不需要計算整 個電子表格的變化,而只需關註所查詢的單元格的位置變化。對於題目給定的規模來說,這 個方法不僅更好寫,而且效率更高。代碼如下:
#include<stdio.h> #include<string.h> #define maxd 10000 struct Command { char c[5]; int r1, c1, r2, c2; int a, x[20]; } cmd[maxd]; int r, c, n; int simulate(int* r0, int* c0) { for(int i = 0; i < n; i++) { if(cmd[i].c[0] == ‘E‘) { if(cmd[i].r1 == *r0 && cmd[i].c1 == *c0) { *r0 = cmd[i].r2; *c0 = cmd[i].c2; } else if(cmd[i].r2 == *r0 && cmd[i].c2 == *c0) { *r0 = cmd[i].r1; *c0 = cmd[i].c1; } } else { int dr = 0, dc = 0; for(int j = 0; j < cmd[i].a; j++) { int x = cmd[i].x[j]; if(cmd[i].c[0] == ‘I‘) { if(cmd[i].c[1] == ‘R‘ && x <= *r0) dr++; if(cmd[i].c[1] == ‘C‘ && x <= *c0) dc++; } else { if(cmd[i].c[1] == ‘R‘ && x == *r0) return 0; if(cmd[i].c[1] == ‘C‘ && x == *c0) return 0; if(cmd[i].c[1] == ‘R‘ && x < *r0) dr--; if(cmd[i].c[1] == ‘C‘ && x < *c0) dc--; } } *r0 += dr; *c0 += dc; } } return 1; } int main() { int r0, c0, q, kase = 0; while(scanf("%d%d%d", &r, &c, &n) == 3 && r) { for(int i = 0; i < n; i++) { scanf("%s", cmd[i].c); if(cmd[i].c[0] == ‘E‘) { scanf("%d%d%d%d", &cmd[i].r1, &cmd[i].c1, &cmd[i].r2, &cmd[i].c2); } else { scanf("%d", &cmd[i].a); for(int j = 0; j < cmd[i].a; j++) scanf("%d", &cmd[i].x[j]); } } if(kase > 0) printf("\n"); printf("Spreadsheet #%d\n", ++kase); scanf("%d", &q); while(q--) { scanf("%d%d", &r0, &c0); printf("Cell data in (%d,%d) ", r0, c0); if(!simulate(&r0, &c0)) printf("GONE\n"); else printf("moved to (%d,%d)\n", r0, c0); } } return 0; }
蹤電子表格中的單元格(Spreadsheet Tracking, ACM/ICPC World Finals 1997, UVa512)